En Elling å elske (…) en varm og fin forestilling som byr på gjenkjennelse og mye latter
Sorgmunter Elling (..) (Ellefsen) er drivande god
Nydelige øyeblikk (..) Elling-feelgood er ikke som annen feelgood
Elling er tilbake etter 20 år i institusjon. Resultatet er rørende.
Ei ganske morosam historie om einsemd.
Elling er endeleg tilbake! Like sår og morosam som alltid – det er berre å glede seg!
Forteljinga om Elling har gått sin sigersgang kloden rundt både som film og teater. Det første teaterstykket om denne engstelege mannen er verdas mest spelte moderne norske stykke. Appellen hans er utvilsamt universell.
No er han tilbake på teaterscenen, med Per Christian Ellefsen og Anne Marie Ottersen i hovudrollane og heilt ny musikk av Lars Lillo-Stenberg. Også denne gongen i regi av Petter Næss, som blei Oscar-nominert med spelefilmen «Elling».
Vi møter Elling 20 år etter vi forlet han i «Elsk meg i morgen». Han har flytta inn i ei sokkelleilegheit hos enkefru Annelore Frimann-Clausen på Grefsen i Oslo. Han er 65 år og saknar Gro Harlem Brundtland, Kjell-Bjarne og mor. Og sjølv om han eigentleg har vore pensjonist heile livet, ønskjer han no å setje spor etter seg. Han vil ikkje lenger vere «ingen». Han vil bli NOKON.
«Bare Elling» er ei morosam og gripande skildring av eit einsamt menneske med mange meningar og sterke nevrosar, som svært mange vil kjenne seg igjen i. Enten du er ein trufast tilhengar av Ingvar Ambjørnsen sitt Elling-univers eller ein nykommar i verda hans, vil du få ei teateroppleving som rører hjartet og får deg til å tenkje. I møte med Elling blir vi alle litt mindre åleine.